Ondanks de kou stap ik met klamme handen in voor mijn autotest met de BMW i8. Zelden heb ik zo uitgekeken naar een auto. De enige bolide die in de buurt komt van wat BMW beoogt met de i8, namelijk het begrip sportauto opnieuw definiëren, is wat mij betreft de Fisker Karma.
Alleen was die zwaar en log, was het interieur één groot compromis omwille van de plaatsing van de batterijen én was het na 40 kilometer gedaan met de (elektrische) pret. Zo niet met de i8. Een aluminium chassis en een volledig uit carbon opgetrokken passagierscompartiment maakt het futuristisch aandoende lijnenspel mogelijk en zorgt voor een sportauto met een leeggewicht van ruim onder de 1.500 kilogram.
Terug van weggeweest
Dat instappen is trouwens snel geschreven, maar minder snel gedaan. Na het openklappen van de scissor doors, wat net zo gemakkelijk is als het openen van een reguliere deur en in een krappe ruimte zelfs handiger, sta ik toch even te kijken. Hoofd en bovenlijf buigen, benen over de hoge carbon dorpel. Ik dacht aardig sportief te zijn, maar betrap me erop dat ik ’s avonds toch een licht gevoelige nek heb…
Het ultieme BMW cockpitgevoel is terug en het aantal opgestoken duimen is niet te tellen!
Maar ja, als je dan eenmaal zit. Een schitterende cockpit voorzien van een smaakvolle combinatie van taupe en crème leder, helderblauwe en aluminium details. Met herkenbare elementen op de juiste plaatsen: de iDrive controller, de goed gevormde versnellingspook, sneltoetsen, bediening voor klimaatbeheersing en rijstanden, en het naar de bestuurder gedraaide infotainmentscherm perfect in je gezichtsveld maar toch niet het zicht belemmerend. Het ultieme BMW cockpitgevoel is terug!
Mooie bak man!
Nog iets nieuws: deze BMW wekt sympathie op. Het aantal opgestoken duimen is op een gegeven moment niet meer te tellen. In de rij bij een verkeerslicht stopt een wit busje op de baan naast me (die groen licht heeft) om de auto uitgebreid in zich op te nemen en hangend uit het raam zo hard mogelijk te schreeuwen: “Mooie bak man!!” Ik laat de krachtterm die zijn bewondering moet onderstrepen weg uit het citaat (Driving-Dutchman is een beschaafd medium). Even snel parkeren om een boodschap te doen is er niet bij. Op het moment dat je uitstapt, vormt zich direct een kleine haag van geïnteresseerden. Het is echter niet hetzelfde publiek dat zich vergaapt aan supercars, maar een meer gemêleerde groep. Niet alleen autoliefhebbers, maar ook mensen die niets met auto’s hebben en toch onder de indruk zijn van de uitstraling van de i8, benieuwd zijn naar het concept of zich er simpelweg van bewust zijn dat ze getuige zijn van iets nieuws.
Het hybrideconcept bestaat uit een aan de vooras gekoppelde elektromotor die 131 pk levert en een 1,5 liter driecilinder benzinemotor voorzien van twee turbo’s die 231 pk (!) op de achteras overbrengt, via een 6-traps automatische versnellingsbak. Ook is deze motor gekoppeld aan een elektrogenerator die stroom levert aan de accu die de elektromotor aandrijft. Dit betekent dat te allen tijde een beroep op beide motoren gedaan kan worden. In de goede traditie van het merk is de gewichtsverdeling over beide assen exact 50:50. De i8 is na tweeënhalf uur aan een regulier stopcontact volledig opgeladen.
Tot 120 volledig elektrisch
De i8 biedt drie rijstanden. In de standaard Comfort modus rijd je volledig elektrisch tot 65 kilometer per uur. De Eco Pro modus heeft een verminderde gasrespons waardoor de actieradius toeneemt van 500 naar 600 kilometer (waarvan 37 kilometer volledig elektrisch gereden kan worden). In de Sport modus is het onderstel straffer afgesteld en reageert de versnellingsbak sneller. Los van de rijstanden heb je nog de eDrive knop tot je beschikking, waarmee je afdwingt dat de auto volledig elektrisch rijdt tot een snelheid van 120 kilometer per uur.
De gasrespons in comfortmodus is afwachtend, alsof de auto lijkt te vragen: “Weet je het zeker?”
Eigenlijk maakt het niet zoveel uit welke rijstand je kiest. Het acceleratiegevoel is verslavend. Het grotendeels uit de speakers afkomstige motorgeluid doet echt aan en voedt die verslaving alleen maar. De auto stuurt precies, hoewel ik ook in deze BMW blijf terugverlangen naar de hydraulische stuurbekrachtiging uit inmiddels vervlogen tijden. Zijn moderne elektrische evenknie is toch net even minder communicatief en strak.
Op de snelweg plakt de auto aan het wegdek. De gasrespons in (standaard) comfortmodus is een fractie van een seconde afwachtend, alsof de auto lijkt te vragen: “Weet je het zeker? Je kunt nu nog terug…” Om je vervolgens strak in je stoel te drukken begeleid door de symfonische klanken die ik associeer met een stevige V8. Beide motoren werken feilloos samen. Bij rustig rijden op de snelweg zie ik de elektrische actieradius continu langzaam oplopen. Op een bochtige provinciale weg wordt de glimlach permanent. De lichtvoetigheid die de i8 kenmerkt, is ook in de tijd van downsizing en toepassing van lichtere materialen allesbehalve de norm.
Intens genieten en een beetje lachen
Tijdens de fotoshoot gebeurt er iets grappigs: door het steeds kleine stukjes heen en weer rijden en stationair draaien werkt de benzinemotor even alleen. Het contrast met de brullende V8-sound werkt op de lachspieren. Dat een van de fotografen zich ineens weet te herinneren dat zijn vader vroeger een Honda grasmaaier had, doet de zaak geen goed. Maar hier geldt: wat is er mooier dan een auto waarvan je intens kunt genieten en tegelijkertijd ook een beetje om moet lachen? Het zorgt ervoor dat je kleine ongemakken direct voor lief neemt, zoals de 154 liter metende bagageruimte waar met wat goede wil een aktentas of een schappelijke handtas ingepropt kan worden.
De BMW i8 is daadwerkelijk vernieuwend. Geen marketingpraat, maar het indrukwekkende resultaat van het technisch vernuft van de ingenieurs uit München, zonder ook maar een moment klinisch en kil over te komen. Na met de i8 sportauto gereden en deze autotest gedaan te hebben ligt Zuid-Duitsland ineens iets dichter bij Italië…
Technische gegevens:
Brandstof: Benzine
Energielabel/Bijtelling: A/7%
Gem. verbruik: 2,1 l/100 km
CO2 uitstoot: 49 g/km
Cilinderinhoud: 1.499 cc
Cilinders/Kleppen: 3/12
Max. Vermogen: 170 kW / 231 pk bij 5.800 tpm (benzine) – 96 kW / 131 pk (elektrisch) – 266 kW / 362 pk (gecombineerd)
Max. Koppel: 320 Nm bij 3.700 tpm (benzine) / 250 Nm (elektrisch)
Acceleratie 0-100 km/h: 4,4 sec.
Topsnelheid: 250 km/h (elektronisch begrensd)
Transmissie: 6 versnellingen sequentiële automaat
Gewicht: 1.460 kg
Prijs basisversie: € 138.000
Prijs gereden uitvoering: € 152.596
Plus
+ Samenwerking beide motoren
+ Uitstraling
+ Rijgedrag
+ Afwerking interieur
Min
– Anonimiteit is voorgoed verleden tijd