Ik vind het leven te kort om lang met dezelfde auto te rijden. Je zou dit mijn motto kunnen noemen, al zie ik het zelf meer als een verdediging wanneer me gevraagd wordt waarom ik alwéér in iets anders kom voorrijden.

Mensen die niets met auto’s hebben kijken me aan alsof ik gek ben. En eigenlijk terecht, iedereen die een auto ziet als een vervoermiddel en daar zo nuchter als maar kan mee omgaat, wil juist een auto die zo lang mogelijk zonder grote reparaties meegaat. Dus is dat in mijn werk als aankoopadviseur ook het doel: mijn klanten helpen aan de betrouwbaarste auto, zodat ze minimaal vier jaar geen stress hoeven te ervaren omdat er weer wat anders moet komen. Laat dat zoeken, inruilen en onderhandelen maar over aan iemand die dat leuk vindt. Dat ben ik dus.

Geen bucket list, maar handgeschreven lijstje

In mijn dashboardkastje geen bucket list (wat een vreselijke term is dat toch), maar een handgeschreven lijstje met automodellen die ik ooit eens gehad moet hebben. Op het papiertje, dat dateert uit 1987 en waarop je inmiddels heel mooi ziet hoe mijn handschrift zich ontwikkelt van kind naar volwassene staan natuurlijk de obligate jongensdromen als een Testarossa, Miura en HF Integrale. Maar gelukkig ook bereikbare supercars, al dan niet voorzien van een sierlijk vinkje.

Denk dan aan de Jaguar XJ, Ford Puma, Saab Cabrio en de meest recente, de Land Rover Freelander.
Er zit een behoorlijk aantal auto’s tussen met een op z’n minst bedenkelijke reputatie qua betrouwbaarheid. Hoe dat zo? Vaak zijn dat leuke auto’s en een groot voordeel van een beroerd imago is natuurlijk de prijs. Je koopt immers al een prachtige Lancia Thesis voor drieduizend euro, een Citroën C6 kost niet heel veel meer en die Land Rover Freelander haalde zelfs de drie mille niet toen ik ‘m vorig jaar kocht.

Ik raad ‘m iedereen af

Met die Freelander reed ik het afgelopen jaar zonder dat het ding een slag verkeerd deed zo’n 35 duizend kilometer. Tot het een paar weken geleden begon te kriebelen. Lang verhaal kort: de Freelander wordt volgende week ingeleverd -ik schreef er welgeteld 200 euro op af- en er komt een Peugeot 407 Coupé. Met de beruchte 2.7 V6 HDI onder de kap, ook dat nog. Waarom? Ik vind het een prachtige auto, en moet er gewoon een keer een gehad hebben.

Tuurlijk, ik raad ‘m iedereen af: de beide turbo’s gaan stuk, er zijn ongetwijfeld problemen met de EGR-klep en als de automaatbak wat nukkig is weet je zeker dat er op korte termijn een revisie aankomt. Prima, door al die spookverhalen koop ik een royaal uitgeruste GT van tien jaar oud met een nieuwprijs van 54 mille voor fietsengeld.

Genieten. En je zult zien dat het ding het blijft doen de komende tijd. Zo niet, dan zal ik jullie er eerlijk van op de hoogte brengen. Er staat weer een vinkje bij op m’n lijst, al schrijf ik er wekelijks minimaal een regel bij en wordt het lijstje langer en langer.

Gijs Bosman adviseert bedrijven en consumenten over de aan- en verkoop van een gebruikte auto, caravan of camper en ondersteunt ze in de onderhandelingen over de prijs. Ga voor meer informatie naar website Gijs Bosman Advies.