Lange afstanden rijden of op vakantie gaan met een elektrische motorfiets? ‘Kan niet’ is de algemene gedachte. Maar is dat wel zo? Om dat uit te proberen gingen we op pad met een Zero SR/S van Zero Motorcycles Benelux. De Zero’s premium uitvoeringen hebben een 12 kW AC-laders en één van de motoren is voorzien van een 3-delige kofferset.
Door: Andrew Thijssen
Na 2 dagen in de Vogezen gaan we weer richting huis via Route National en zijn we een stuk wijzer met betrekking tot Franse, Luxemburgse en Belgische laadpalen. Op het moment dat we willen vertrekken krijg ik de sleutel niet in het contactslot van mijn Zero. Bij nadere inspectie zien we dat er een lipje van de sleutel is afgebroken. Hierdoor past de sleutel niet meer in het contactslot. De Zero’s hebben nog een klassiek ‘insteek/draai’-contactslot, terwijl je op zo’n moderne motor een keyless ride zou verwachten. Na contact met de ANWB en een plaatselijke motorzaak durft laat
stgenoemde niet te werken aan de Zero vanwege de onbekende techniek en het gevaar om meer kapot maken dan de bedoeling is. Ook het contactslot eventueel doorverbinden is volgens Zero geen optie.
Nog meer geduld
Zero Benelux regelt een andere Zero SRS via Zero Duitsland welke de volgende ochtend naar ons hotel wordt gebracht. Tot onze schrik is er alleen een SR/S met een 3 kW lader beschikbaar. Dat vraagt een heel ander aanpak van de terugreis… En nog meer geduld. We moeten nu dus nog creatiever en geduldiger met de laadtijd omgaan. Een batterij laden van bijna leeg naar bijna vol duurt met de 3 kW lader een uur of 4. Onze vraag om de nieuwe Zero SR/S volledig geladen af te leveren is gelukkig gehonoreerd. We kunnen na aflevering meteen vertrekken voor de eerste 150 kilometer wat betekent dat we ergens in de buurt van Metz weer een langere tussenstop moeten maken.
Google Maps stuurt ons over schitterende kronkelwegen door kleine dorpjes. Dit vraagt weinig energie van de motoren en we maken veel gebruik van de rem-regeneratie. Laden, rustig eten, de snelst ladende motor vol, de minst ladende motor tot 80%, we kennen het inmiddels. Eind van de middag bereiken we het zuiden van Luxemburg. Tijdens een pauze regelen we via Booking een slaapcabine op een camping. Aangekomen op de camping staat de slaapcabine voor ons klaar en er zijn stopcontacten aanwezig.
De Schucko kabels worden ingeplugd, maar de Duitse 3 kW Zero doet vervolgens niks, de andere Zero laadt wel gewoon. Dit wordt heel lastig, laadpalen staan niet in de buurt van de camping. Daarvoor moeten we naar Esch sur Sure we de enige Luxemburgse Zero SR/F-rijder ontmoeten. We hebben meteen genoeg stof tot praten terwijl de motorfietsen laden.
Heel langzaam laden
We verlaten Luxemburg en slingeren ons zelf door de Ardennen. We halen Nederland en rijden via de mooie Voerstreek naar het Limburgse Gulpen waar we middenin het dorp bij terrasjes en restaurants een laadpaal vinden. Tot mijn schrik zie ik dat het een laadpaal van Nuon Vattenfall Heijmans is, daar heb ik minder goede ervaring mee en mijn schrik wordt bevestigd want de laadpaal werkt niet. Een belletje naar de helpdesk levert alleen een vriendelijke dame op die niet kan helpen, mijn zoveelste ervaring met deze provider. Na het eten gaan we buiten het dorp naar een laadplek met 10 laadpalen.
Het is daar druk, maar er zijn nog net twee laadplekken vrij voor beide motofietsen. Omdat de laadpalen nu allemaal vermogen leveren, laden de Zero’s heel langzaam. Uiteindelijk komen we bij de Gulpener bierbrouwerij waar ook laadpalen staan, daar drinken we wat fris op een terras terwijl de motoren normaal laden. We hoeven nog maar een kilometer of 90, vol hoeft niet en we vervolgen onze reis. Tegen de avond halen we onze eindbestemming. We hebben de range precies goed ingeschat. Mark komt in de ‘limbmodus’ aan op de eindbestemming.
Laadpalen niet altijd betrouwbaar
Het idee om met 2 elektrische motorfietsen op pad te gaan voor een flinke trip is best een uitdaging. Erg jammer dat één van de 12 kW laders niet werkte. Hierdoor verviel meteen de opzet van de toer, namelijk om ontspannen en relatief snel grote afstanden te kunnen afleggen. De Zero’s zijn heel fijne en comfortabel rijdende motorfietsen met goede rijeigenschappen en goede looks. Jammer is dat de ruime kofferset niet strak tegen de motorfiets gemonteerd is wat ten koste gaat van de goede rijeigenschappen. Het extra energieverbruik van 5-10% door de kofferset valt mee. Op de binnenwegen is de Zero SRS helemaal in zijn element, goede regeneratie, weinig gebruik van de normale remmen en erg comfortabel door het altijd aanwezige koppel en je gelooft het niet: de afwezigheid van motorgeluid en uitlaatgassen.
We raden Zero verder aan om de contactsleutel nog eens goed onder de loep te nemen, dat moet echt anders. Mooi is dat Zero op korte termijn een andere motorfiets kon leveren. Jammer dat er alleen een motorfiets beschikbaar was met de langzaamst ladende lader en waarvan de Schucko niet werkte waardoor we juist tegen de ‘langeafstand vooroordelen’ aanliepen in plaats van het tegendeel te kunnen bewijzen. Aan de laadinfrastructuur wordt overal hard gewerkt. De laadpalen staan echter nog lang niet altijd op makkelijke en logische plaatsen en werken niet altijd betrouwbaar. Ook is er nog weinig uniformiteit in bediening van deze laders, vooral in Frankrijk.
Conclusie
De energiekosten zijn laag. Vooral ook omdat het laden op veel plaatsen in België en Frankrijk (nog) gratis is. De totale laadkosten over deze 2000 kilometer voor beide motorfietsen samen kwamen uit op 45 euro. Het doel om snel een grote afstand af te leggen met een elektrische motorfiets hebben we niet kunnen laten zien. Wel dat je met langzaam ladende elektrische motorfietsen ook een grote afstand kan afleggen. Je moet creatief zijn met de tijd en vooral geen haast hebben.
