De Toyota Land Cruiser viert dit jaar zijn 68ste verjaardag en is inmiddels een onmiskenbaar icoon in het zware terreinwagen segment geworden. De jongste versie, de inmiddels tiende generatie, is alweer sinds eind 2017 op de markt, hoog tijd voor een Driving-Dutchman test.
Hij was slechts 1.700 kilometer ‘oud’ en onbevlekt toen ik ‘m bij importeur Louwman ophaalde. Bijna 1.000 kilometer, een week én een gruwelijke terreinervaring later, wist ik het zeker; de Toyota Land Cruiser is en blijft een monsterlijk goed offroad-icoon.
Laten we bij het begin beginnen. Nog groter, luxer, comfortabeler en beter. Het lijkt een utopie, maar niets is minder waar. De terrein-reus met z’n groene metallic lak staat te blinken in de prachtige februari-zon. Zijn lichtbeige interieur met lederen stoelen en banken zijn smetteloos en nodigen niet echt uit om er echt mee het terrein in te gaan.
Patser
Je kunt de Land Cruiser prima gebruiken voor allerhande zware klussen zoals op wintersport tijdens erbarmelijke omstandigheden. Of er met een marktkraam mee naar je werk rijden. En niet te vergeten met je paardentrailer naar een concours Hippique of met een flinke boot op vakantie naar Kroatië. De Land Cruiser heeft namelijk een broertje dood aan massa’s tot 3.500 kilo.
Maar ook zonder vracht is de iconische terreinwagen een parel. Je zit erin als een vorst die hoog op zijn troon over zijn onderdanen en landgoederen uitkijkt. Echter zonder dat het volk je meewarig aankijkt. Met een Toyota Land Cruiser word je gezien als een arbeider die dit gereedschap nodig heeft om zijn werk te kunnen doen. Niet als iemand die veel geld uitgeeft om te laten zien wat hij heeft bereikt of- waarschijnlijker nog- om zijn geslachtsdeel kunstmatig te verlengen. Respect alom, dat is wat je krijgt en wat je ook verdient!
Sinds zijn introductie in 1954 maakt de Land Cruiser gebruik van het zogenoemde ‘ladder chassis’. Het oersterke, robuuste en ongekend duurzame chassis heeft zich in ruim meer dan een halve eeuw inmiddels wel bewezen. Het beschermt het interieur nog immer van impacts afkomstig uit het terrein en is daarnaast makkelijk te onderhouden en- als dat überhaupt al eens nodig zou zijn- te repareren.
Terrein-aspiraties
Hoewel er tijdens mijn rit naar de Belgische Ardennen geen plannen waren om de terrein-aspiraties van de bijna 2.200 kilo zware kolos te onderzoeken, gebeurde dit onverwachts toch. Wat een smal, doch eenvoudig bospad leek te zijn, bleek na een paar honderd meter het tegenovergestelde. Diepe moddersporen zogen mijn Land Cruiser vast en leken van de permanent vierwielaangedreven terrein-reus een miezerig autootje te maken. Een weg terug was er niet, omkeren was onmogelijk.
Daar stond ik dan, middenin een lange, maar vooral diepe en zeiknatte modderpoel. Vooruit ging niet meer, je voelde de M+S banden zonder sneeuwvloksymbool grip zoeken, maar die niet vinden. De multi terrein modder en zand, losse rotsblokken, rotsen en allerhande welke andere standen dan ook, leken mij in de steek te laten. Het enige wat nog wel mogelijk was, was achteruit. Helaas niet het modderspoor uit, daarvoor was het spoor simpelweg veel te diep.
Juist op het moment dat ik dacht op zoek te moeten gaan naar een bulldozer om mij uit deze jungle te verwijderen, bedacht ik me dat ik toch echt in een van de beste, zo niet de beste terreinwagens ter wereld zat. Een terreinbeul waarmee oorlogen gevoerd (en gewonnen) zijn en mensen uit onherbergzame streken gered worden. En waarmee wereldkampioen rally teams eindeloze woestijnen overwinnen. Nee, mij gaat niet gebeuren dat ik met deze auto vast komt te zitten in een simpel Belgisch bospaadje.
En zo geschiedde. Ik nam mijn rust om de Toyota optimaal te prepareren voor een ultieme reddingspoging. Op het middenconsole schakel ik de Mud & Sand stand in. Ik schakel de auto in z’n achteruit en rij zover als mogelijk die kant op. Op het hoogste punt aangekomen grijpen de remblokken zich vast aan de remschijven en houden de M+S banden de auto op zijn plek. So far so good. Vervolgens schakel ik de automatische zesversnellingsbak in z’n vooruit, laat de rem los en geef een dot gas.
Must have
Een rauw gebrul van de 2.800 cc viercilinder diesel en geluiden van onderdelen die over de blubberige bodem schuren en bonken maken zich meester van alles. Waarom het na de eerdere vier mislukte pogingen met deze poging wel lukte weet ik niet. Maar wat ik wel meteen wist was, geholpen door alle systemen en vier terrein camera’s, de enorme terrein-potentie van deze auto. Wat een beul, en wat een vertrouwen kan deze auto je als bestuurder geven. Wow, wow en nog eens wow.
Het restant van het bospad en een smal kabbelend beekje met losliggende takken en stenen werden vervolgens vol vertrouwen verorberd. Niets kon deze Toyota immers tegenhouden, althans niet dit bospad in de Belgische Ardennen. Zoveel was duidelijk geworden. Desondanks zat de spanning een paar uur later nog in mijn lichaam. Onterecht overigens blijkt achteraf.
Na een weekje België kan ik concluderen dat de Toyota Land Cruiser nog steeds hoog op mijn verlanglijstje van ‘must haves’ staat. Niet alleen omdat hij het geweldig doet in het terrein, maar ook om zijn enorme dosis luxe, comfort en veiligheid. Vrijwel alles wat je wenst in een auto kan Toyota in de Land Cruiser leveren. En daar betaal je niet de hoofdprijs voor. En dankzij zijn onverwoestbare imago ben je ook nog eens verzekerd van een prima restwaarde als je ‘m al ooit eens in zou ruilen. Want eigenlijk is dat niet nodig, een Land Cruiser gaat namelijk bewezen met gemak meer dan een halve eeuw mee. Hulde, hulde, hulde.
Toyota Land Cruiser 2.8 D-4D Professional
Motor: 2.755 cc viercilinder diesel
Vermogen: 177 pk bij 3.400 tpm
Koppel: 450 Nm bij 1.600 tpm
Transmissie: 6 v., automaat
Aandrijving: voorwielen + achterwielen
Topsnelheid: 175 km/u
Acceleratie 0-100 km/u: 12,7 seconden
Gewicht rijklaar: 2.375 kilogram
Gemiddeld opgegeven verbruik: 7,0 l/100 km
CO2-uitstoot: 207 g/km
Energielabel: G
Prijs testauto: 105.380,- euro
